حرفهای جنجالی یک استقلالی درباره درویش، دخترش و رونالدو | پرسپولیس از پیش بازنده بود!
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۲۴۵۱۱
به گزارش همشهری آنلاین، حضور اعضای تیم فوتبال النصر عربستان و کریستیانو رونالدو در ایران با حواشی و انتقادات مختلفی همراه بود و در این بین امیرواعظ آشتیانی نیز یکی از منتقدان بود. مدیرعامل اسبق استقلال که نسبت به عملکرد رضا درویش نقد داشت، صحبت‌هایی جنجالی هم در خصوص استقبال مردم از کریستیانو رونالدو مطرح کرد و آن را حاصل عدم فرهنگ‌سازی و استثمار دانست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حضور النصر در ایران با حواشی زیادی همراه بود؛ از استقبال مدیران پرسپولیس از رونالدو تا اتفاقاتی که مقابل هتل رخ داد. شما درباره این مسائل چه نظری دارید؟
من خیلی درباره این مسائل صحبت کردم اما اگر بخواهیم به صورت کلی و منطقی نگاه کنیم، باید ببینیم سرمنشا این اتفاقات چیست؟ باید آسیب‌شناسی کنیم که چه موضوعی بستر این اتفاقات را فراهم میکند؟ در هر صورت به راحتی نمی‌شود جلوی مردم و نسل جوان را گرفت اما باید ببینیم ما کجا کوتاهی کرده‌ایم؟ واقعا در بخش فرهنگی و بسترهای فرهنگی نتوانستیم به درستی مسائل را منتقل کنیم. خود ورزش از ابزارهای بسیار توانمند برای بسترسازی فرهنگی در یک جامعه است اما باید بپذیرید که ما در چهار دهه اخیر در حوزه فرهنگی به ویژه در بخش ورزش نتوانستیم خوب عمل کنیم.
بخش‌های مختلف از جمله خود وزارت ورزش در این مسائل نقش داشتند. وزارت ورزش حوزه‌ای به نام معاونت فرهنگی دارد و کسانی که در این حوزه مسئولیت دارند باید گزارش بدهند در این سال‌ها چه کاری انجام دادند که امروز جوانان ما هیجانی تصمیم نگیرند؟ اعتقاد من این است که در این حوزه کم‌کاری شده است. ما ابزار این موضوع را در اختیار داشتیم اما نتوانستیم از آن بهره‌برداری کنیم و علتش هم این است که افراد کارآمد و آگاه در این جایگاه‌ها ننشسته‌اند که این مهم را به سرانجام برسانند؟ چه بخواهیم و چه نخواهیم در حال حاضر ورزش در دنیا ابزار سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است و تمام دنیا به خوبی از آن بهره‌برداری می‌کنند اما ما یک نگاه زودگذر و هیجانی و مبتنی بر نتیجه به ورزش داریم و تا زمانی که این شرایط وجود دارد، شاهد این به هم ریختگی‌ها خواهیم بود.
تفکر مدیران ما، حرفهای نیست. ضمن اینکه برخی اصلا مدیر نیستند. یک مدیر حرفهای و دوراندیش همیشه سعی میکند به گونه‌ای عمل کند که اعتبار و شخصیت سازمانش را ارتقا بدهد اما برخی افراد اعتبارشان را از سازمان‌شان می‌گیرند. هر زمانی که یک سازمان اعتبارش را به صورت متقابل از مدیر و مدیر از سازمان گرفت، نشان می‌دهد آن سازمان، پویا و دارای اعتبار است.
نکته مهم اینکه آقای درویش علاوه بر اینکه استقبال عجیبی از رونالدو داشتند، واکنش جالبی هم به حضور دخترشان در این مراسم نشان دادند.
من در یک جمله بگویم آقای درویش اشتباه کرد و خوش سلیقگی نکرد. ایشان می‌توانست بهتر از این تصمیم بگیرد و رفتار کند. به اعتقاد من ایشان خودش تولید حواشی کرد و بار روانی منفی روی تیم خودش گذاشت. من به عنوان کسی که اتفاقات را رصد می‌کردم، برداشتم این است که پرسپولیس پیش بازنده تلقی شد. مدیران دیگر باید از این اتفاقات تجربه بگیرند و به نوعی عمل کنند که هم شان خودشان و هم شان سازمان یا باشگاه‌شان را محفوظ نگه دارند.
ای کاش آقای درویش یک نماینده‌ای از خودشان می‌فرستادند، نه اینکه خودشان به عنوان مدیرعامل باشگاه به استقبال بروند. این نشان می‌دهد ما در مجموعه‌مان پروتکل تعریف‌شده‌ای نداریم. رونالدو یا هر کسی که می‌خواهد باشد، اگر پروتکل تعریف‌شده‌ای وجود نداشته باشد، مشکل می‌شود که باید چطور عمل کرد. اگر مدیرعامل باشگاه حریف هم با تیم‌شان آمده بود، طبیعی بود مدیرعامل پرسپولیس هم به استقبال برود اما اتفاقی که رخ داد، درست نبود و می‌توانست بهتر باشد. آقای درویش از دوستان ما است اما باید بپذیرد که تصمیم درستی نگرفت و باید از افراد آگاه‌تری مشورت می‌گرفت که حضور پیدا کند یا خیر. به هر جهت امیدوارم این برای مدیران دیگر تجربه شود.
شما استقبال مردم از رونالدو را مربوط به عدم فرهنگ‌سازی می‌دانید اما این سوال ایجاد می‌شود که مگر یک جوان ایرانی چندبار فرصت مواجهه با اسطوره‌ای مثل رونالدو را دارد؟ چه بسا که این اتفاقات در کشورهای دیگر هم رخ می‌دهد.
ما باید هر رفتار احتمالا غلطی که در کشورهای دیگر دارند، انجام بدهیم؟ ما فرهنگ و ادبیات خاص خودمان را داریم. انتقاد من از این بُعد است که ای کاش به جای اسطوره‌های هیجانی که تاریخ مصرف‌شان در یک مدت تمام می‌شود، این تعلیم را به جوان‌ها می‌دادیم که افراد علمی و اثرگذار جامعه را بشناسند. خوب است که برخی از اندیشمندان و متفکران را هم به عنوان اسطوره به جوان‌ها معرفی کنیم؛ اتفاقا این دسته افراد ماندگار هستند. آقای رونالدو قابل احترام هستند اما اینها تاریخ مصرفی دارند که یک روز تمام می‌شود اما متفکران و عالمان جامعه بسیار مهم هستند. باید فرهنگ‌سازی کنیم که هر فردی در جایگاه خودش مورد احترام قرار بگیرد و اینگونه نباشد که ذهن جوان‌ها مستقیم به سمت مسی و رونالدو و ... برود.
بازیکنانی نظیر رونالدو فقط برای یک دوره اسطوره هستند. نظر شخصی من این است که این شکل از فرهنگ اسطوره‌سازی، هدفمند است. وقتی می‌گوییم دنیا به ورزش به عنوان یک ابزار سیاسی نگاه میکند، همین است. اینکه جامعه‌ای به این سمت و سو برود که فقط درباره امثال رونالدو و مسی و ... صحبت شود، یک مدل استثمار نوی فکری محسوب می‌شود. من نمی‌گویم که هیجانات جوانی نادیده گرفته شود اما اینکه ما کار فرهنگی را فراموش کنیم و نسل جوان را به سمتی نبریم که منطقی فکر کند، کار درستی نیست. من شهرت امثال رونالدو و مسی و ... را نفی نمی‌کنم اما وقتی پایان می‌پذیرند، تمام‌شده است. شما بالاتر از پله و مارادونا و ... که ندارید اما همین‌ها هم وقتی دوران قهرمانی‌هایشان تمام می‌شود، افول می‌کنند و یک اسطوره تاریخی می‌شوند. صحبت من این است که اگر از یک جوان سوال کنیم موضوع نازایی در کشور را کدام دانشمند ما در ایران برطرف کرد، بتواند به سرعت بگوید مرحوم کاظمی آشتیانی است.
من نمی‌گویم استقبال نشود. همه چیز به جای خودش اما اینکه ما تحت تاثیر یک استثمار فکری که دیگران از بیرون هدایت می‌کنند، قرار می‌گیریم، درست نیست. این موضوع برای همه ملت‌ها وجود دارد و اتفاقا برای کشورهای اروپایی و آمریکایی خیلی خوب است و آنها علاقمند هستند که جوان‌ها فکرشان به سمت دیگری برود و در مسیر علم و دانش حرکت نکنند تا قشر خاصی از جامعه‌شان کل یک نظام را اداره و هدایت کنند.
شما به عنوان یک مدیر فوتبالی باید بدانید که فوتبال چه جایگاهی برای جوان‌ها در همه دنیا دارد. با این شرایط چرا باید اسطوره‌های فوتبال در مقایسه با افراد دیگری قرار بگیرند؟ این حوزه‌ها کاملا متفاوت است.
جایگاه فوتبال در بین مردم مشخص است و هیچ شکی نیست اما صحبت من این است که نباید رسانه‌های کشور را ۴۸ ساعت درگیر ورود رونالدو کنیم. رونالدو آمده یک بازی بکند و برود. مگر من به فوتبال علاقمند نیستم؟ ما هم علاقمند هستیم و دوران جوانی‌مان هم مصادف با بکن باوئر و پله و ... بوده است. زمانی که پله به ایران آمد، رفتار مردم به چه شکل بود؟ من می‌خواهم بگویم ما در حوزه فرهنگی کوتاهی کردیم و باید آموزش می‌دادیم. اینکه استناد کنیم که در دنیا این اتفاق رخ می‌دهد، پس اجتناب‌ناپذیر است، مثل توجیه برخی از مربیان است که می‌گویند اگر دروازه‌بان حریف نبود و اگر توپ ما به تیر نمی‌خورد، بازی را می‌بردیم.
احتمالا افرادی هستند که بر خلاف من صحبت کنند و این قابل احترام است اما اعتقاد من این است که باید روی جوان‌ها کار فرهنگی کنیم و بسترهایی را فراهم کنیم که هم نخبه‌های خودشان را بشناسند و به نخبه‌های علمی و ورزشی دیگر کشورها احترام بگذارند. من که نمی‌گویم نباید احترام گذاشت؛ این احترام‌ها سر جای خودش اما این رفتارها هم اشتباه است. رفتارها باعث شده که گزارشگر عربستانی در حین مسابقه نظرات خاصی در خصوص چمن زمین فوتبال ما بدهد؛ اینها نشان‌دهنده این است که هم در بعد سخت‌افزاری با ضعف مواجه شده‌ایم و هم در بعد نرم‌افزاری و فرهنگی ناتوان بودیم.
همچنان نظر من این است که شما به عنوان یک فرد فوتبالی باید نظر متفاوتی داشته باشید. به هر حال مردم همه دنیا با فوتبال و فوتبال با ستاره‌ها عجین شده‌اند...
وقتی ما می‌گوییم امروز ورزش در دنیا هم اقتصاد است، هم مسائل فرهنگی است، هم سیاسی و هم اجتماعی، به همین دلیل است. آنها بلد هستند که چطور در این حوزه‌ها بهره‌برداری کنند اما کسانی که در دنیا اسطوره‌سازی می‌کنند، می‌دانند چه کار کنند که افکار عمومی دنیا به سمتی برود که فقط اسطوره‌ها را بپرستید. تصور من این است که مدت‌ها است یک استثمار نرم و نو را ترویج می‌دهند تا بهره‌برداری سیاسی داشته باشند؛ تا زمانی که بهره‌برداری سیاسی نباشد، نمی‌توانند بهره‌برداری اقتصادی کنند. بنابراین بهره‌برداری سیاسی- فرهنگی می‌کنند که بتوانند بهره‌برداری اقتصادی داشته باشند و جوان‌های مردم را هم در یک مسیری در حوزه اسطوره‌سازی ببرند که هیجانی فکر کنند تا در کشورهایشان هر قضاوتی را هیجانی انجام بدهند. آنها بلد هستند اما ما این آگاهی را نداریم که چگونه بهره‌برداری کنیم. موضوع بسیار پیچیده است.
من نمی‌خواهم بگویم نباید هیجان‌زدگی جوان‌ها را در نظر گرفت و حتی اگر اشتباه هم باشد، قابل احترام است اما چرا نباید به سمتی برویم که قشر قابل توجهی از جامعه را که می‌خواهند کشورهایشان را اداره کنند، از هیجان‌زدگی زودگذر نجات بدهیم و به سمتی ببریم که عالمان خودشان را در حوزه‌های مختلف بشناسند؟ اینها باید در کنار هم باشد و تک بعدی نباشیم. اعتقاد من این است که ما نسل جوانی داریم که می‌توانیم بهره‌های خوبی از آنها ببریم و باید آنها را در مسیری هدایت کنیم که پیرامون خودشان را به خوبی تحلیل کنند.
کد خبر 790027 منبع: ورزش سه برچسب‌ها ویژه ورزشی کریستیانو رونالدو باشگاه پرسپولیسمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: ویژه ورزشی کریستیانو رونالدو باشگاه پرسپولیس بهره برداری آقای درویش اعتقاد من جوان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۲۴۵۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کارشناسی سه صحنه جنجالی پرسپولیس - سپاهان
پرسپولیس در روزی که این شانس را داشت از تساوی استقلال برابر تراکتور استفاده کند و به صدر جدول برسد، با تساوی بدون گل برابر سپاهان متوقف شد تا با اختلاف یک امتیازی نسبت به آبی‌ها در رتبه دوم باقی بماند.
این دیدار در نیمه اول بدون جنجال و حاشیه دنبال شد، اما در نیمه دوم با چند صحنه بحث برانگیز همراه بود. در دقیقه ۵۷ مسابقه، امید عالیشاه در شرایطی که توپ از سیاوش یزدانی عبور کرده و به پیام نیازمند رسیده بود، به سمت مدافع طلایی‌پوشان رفت و برخوردی با او داشت که داور در این صحنه تنها به اعلام خطا بسنده کرد.
همچنین در دقیقه ۶۹ مسابقه و زمانی که سرخپوشان صاحب یک ضربه کرنر شده بودند، عیسی آل‌کثیر در محوطه جریمه سرنگون شد و اعتقاد به خطای پنالتی داشت، اما داور دستور به ادامه بازی داد
جنجالی‌ترین صحنه بازی هم در دقیقه ۸۲ رخ داد؛ جایی که امید عالیشاه در حال بحث با دو بازیکن سپاهان بود و برایان دابو به سمتش آمد و او را هُل داد تا درگیری اوج بگیرد و در نهایت امید عالیشاه پس از برخورد فیزیکی با بازیکن سپاهان از زمین بازی اخراج شود.
نظرات کارشناسان داوری درباره این صحنه‌ها را در ادامه می‌خوانید:
برخورد امید عالیشاه و سیاوش یزدانی (دقیقه ۵۷- مشکوک به جریمه شخصی)
مهدی عالیقدر: مدافع ایستاده و این مهاجم است که با توجه به فاصله‌ای که با توپ دارد، اقدام به تنه زدن به وی میکند و داور به درستی اعلام خطا کرد.
ابراهیم میرزابیگی: امید عالیشاه یک رفتار غیرورزشی انجام داد و باید اخطار می‌گرفت.
تورج حق‌وردی: داور باید به بازیکن قرمز به خاطر ضربه‌ای که به بازیکن زرد زد، اخطار می‌داد.
بابک وسیله‌بر: بازیکن قرمز با بی ملاحظگی بر روی حریف خطا میکند که جریمه آن اعلام ضربه آزاد مستقیم و کارت زرد می‌باشد.
برخورد مدافع سپاهان و عیسی آل‌کثیر (دقیقه ۶۹- مشکوک به پنالتی)
مهدی عالیقدر: مهاجم بلافاصله وقتی مدافع را پشت سر حس خود حس میکند، اقدام به سرنگونی خود میکند، لذا ادامه بازی تصمیم صحیح می‌باشد.
ابراهیم میرزابیگی: واضح نیست که بازیکن سپاهان از پشت مرتکب خطایی می‌شود یا خیر، اما به نظر من مشکل خاصی نبود و ادامه بازی از طرف بازی درست بود.
تورج حق‌وردی: هیچ خطایی اتفاق نیفتاد.
بابک وسیله‌بر: از این زاویه فیلمبرداری خطایی مشاهده نمی‌شود در ضمن هر دست گذاشتنی در فوتبال خطا نیست، بنابراین ادامه بازی صحیح است.
درگیری امید عالیشاه و برایان دابو (دقیقه ۸۲- اخراج)
مهدی عالیقدر: این صحنه بدرستی توسط تیم داوری تصمیم گیری شد و اخراج بازیکن تیم قرمز با توجه به ضربه‌ای که به مدافع وارد کرد، کاملا مبتنی بر قانون صورت گرفت.
ابراهیم میرزابیگی: حرکت آقای عالیشاه برخورد شدید محسوب نمی‌شد و نیازی به اخراج مستقیم نداشت و داور باید به او اخطار می‌داد. ضمن اینکه در این صحنه دابو هم باید اخطار می‌گرفت.
تورج حق‌وردی: ضربه‌ای که بازیکن پرسپولیس زد، برخورد شدید تلقی می‌شد و اخراج او صحیح بود.
بابک وسیله‌بر: در این درگیری هر دو بازیکن به علت رفتار‌های غیر ورزشی مستحق دریافت کارت زرد بودند، اما دلیل اخراج بازیکن بعد از مشورت با داور چهارم و کمک داور اول بر ما پوشیده است.
منبع: ورزش سه
tags # پرسپولیس ، سپاهان سایر اخبار
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد